پلیول های چند اتریک کلاس از ترکیبات پلیول با وزن مولکولی خاصی است که معمولاً با واکنش اپوکسیدیت تهیه می شود ، و مواد اولیه اساسی برای تولید پلی اورتان ، پوشش ها ، مواد فوم ، الاستومرها و غیره هستند. خواص پلیول های پلی اتیلول به دلیل ساختار مولکولی خاص ، درجه پلیمریزاسیون ، گروه های عملکردی ، گروه های عملکردی و برخی از عوامل اساسی ، اما برخی از ویژگی های اصلی ، شامل:
1 ساختار شیمیایی و خواص مولکولی
گروه پلی اتر: واحد ساختاری اساسیپلیول های چند اترزنجیره پلی اتر است که از ساختاری تشکیل شده از اتم های اکسیژن متناوب و زنجیره های کربن تشکیل شده و به طور مکرر پلیمریزه شده است.
وزن مولکولی: وزن مولکولی پلیول های پلی اتر معمولاً زیاد است ، از صدها تا هزاران نفر ، و اندازه وزن مولکولی به طور مستقیم بر خصوصیات فیزیکی و مناطق کاربردی آن تأثیر می گذارد.
گروه عملکردی ترمینال: پلیول های پلی اتر به طور کلی دارای چندین گروه پایان هیدروکسیل هستند که نقش مهمی در اتصال متقابل و سختی پلیمرها مانند پلی اورتان دارند.
2. خصوصیات فیزیکی
ویسکوزیته: ویسکوزیتهپلیول های چند اترمعمولاً زیاد است و با افزایش وزن مولکولی ، ویسکوزیته نیز افزایش می یابد. پلیول های پلی اتر با وزن مولکولی کم ویسکوزیته کم دارند و پردازش و کاربرد آن آسان هستند.
نقطه ذوب/نقطه انجماد: پلیول های پلی اتر دارای نقاط ذوب و انجماد کم هستند و معمولاً در دمای اتاق مایع هستند که رسیدگی و پردازش آن آسان است.
حلالیت: پلیول های پلی اتر معمولاً از حلالیت خوبی برخوردار هستند و با بسیاری از حلال های آلی مانند الکل ، اترها و استرها سازگار هستند. با این حال ، آنها حلالیت ضعیفی در آب دارند.
3. ثبات شیمیایی
مقاومت در برابر آب: پلیول های پلی اتر از مقاومت در برابر آب خوبی برخوردار هستند و معمولاً به راحتی برخی از پلیول های پلی استر آب را جذب نمی کنند. با این حال ، جذب بیش از حد رطوبت ممکن است بر عملکرد پلیمریزاسیون آنها تأثیر بگذارد.
مقاومت اسید و قلیایی: پلیول های پلی اتر معمولاً در برابر اسیدهای ضعیف و پایه های ضعیف از پایداری خوبی برخوردار هستند ، اما ممکن است در محیط های قوی اسید یا قلیایی تخریب یا واکنش نشان دهند.
مقاومت اکسیداسیون: پلیول های پلی اتر مقاومت به اکسیداسیون خوبی دارند ، اما با گذشت زمان ، در صورت قرار گرفتن در معرض هوا ، ممکن است برخی از تخریب ها رخ دهد.
4. واکنش پذیری با سایر مواد
واکنش با ایزوسیانات ها: پلیول های پلی اتر با ایزوسیانات ها واکنش نشان می دهند تا پلی اورتان ها را تشکیل دهند ، که مهمترین منطقه کاربرد آن است.
واکنش با اسید: پلیول های پلی اتر ممکن است در یک محیط اسیدی ، به ویژه در دماهای بالا ، تحت درجه ای از هیدرولیز قرار بگیرند.
واکنش با فلزات: پلیول های پلی اتر ممکن است در شرایط خاصی با فلزات خاص واکنش نشان دهند ، اما این واکنش معمولاً خیلی خشن نیست.
5. استفاده می کند
این خصوصیات پلیول های پلی اتر باعث می شود که آنها در بسیاری از زمینه های صنعتی مورد استفاده گسترده قرار بگیرند:
فوم پلی اورتان: پلیول های پلی اتر مواد اولیه اصلی فوم پلی اورتان هستند و برای تولید کف نرم ، کف سخت ، الاستومرها و غیره استفاده می شوند.
روکش ها و چسب ها: از پلیول های پلی اتر برای تهیه پوشش ، رنگ ، چسب و غیره استفاده می شود تا مقاومت سایش ، مقاومت در برابر آب و چسبندگی محصولات را تقویت کند.
الاستومرها و درزگیر ها: پلیول های پلی اتر در تولید الاستومرهای پلی اورتان ، درزگیرهای خودرو و غیره کاربردهای مهمی دارند.
پلاستیک و لاستیک: از پلیول های پلی اتر برای تهیه پلاستیک پلی اورتان و مواد لاستیکی استفاده می شود ، و خصوصیات فیزیکی خوبی و دوام ارائه می دهد.
سورفاکتانت ها: برخی از انواع پلیول های پلی اتر نیز به عنوان سورفاکتانت مورد استفاده قرار می گیرند و در محصولاتی مانند مواد شوینده و امولسیون کننده مورد استفاده قرار می گیرند.
6. تأثیرات زیست محیطی و بهداشتی
تخریب پذیری: پلیول های پلی اتر معمولاً تجزیه تخریب پذیر هستند ، به خصوص برخی از پلیول های پلی اتتر با وزن مولکولی کم به راحتی توسط میکروارگانیسم ها تجزیه می شوند.
سمیت و ایمنی: پلیول های پلی اتر معمولاً سمیت کمتری دارند ، اما در طول تولید و استفاده ، اگر برای مدت طولانی در معرض غلظت های بالای پلیول های پلی اتر قرار بگیرند ، ممکن است باعث تحریک جزئی به پوست ، چشم یا دستگاه تنفسی شود. بنابراین ، باید اقدامات محافظتی مناسب در حین کار انجام شود.
به طور خلاصه ، خصوصیات اصلیپلیول های چند اترمقاومت در برابر آب عالی آنها ، نقطه ذوب کم ، ثبات شیمیایی خوب و واکنش پذیری با ایزوسیانات ها را در بر می گیرد و آنها را به یک ماده اولیه مهم در تولید پلی اورتان تبدیل می کند.
