دهان آخرین ترم شمسی در بیست و چهار ترم شمسی است. هر سال در حدود 20 ژانویه، زمانی که خورشید به 300 درجه طول دایره البروج می رسد، آن را "دهان" می نامند. DaChan به این معنی است که هوا به شدت سرد است. «تونگ کائو تیانشی» به نقل از «سه مناسک و درستی» می گوید: «سرما کبیر وسط است و شکل بالا سرد کوچک است، پس آن را بزرگ می گویند... برعکس سرما، پس آن را می گویند. سرمای شدید." در این زمان موج سرما به سمت جنوب حرکت می کند. غالباً در اکثر مناطق چین دوره سردی از سال است که بادهای شدید، دمای پایین و برف روی زمین آب نمی شود، صحنه سردی شدید از یخ و برف را نشان می دهد و آسمان یخ می زند.
آغاز یخبندان زمستانی
یک ضرب المثل عامیانه وجود دارد که می گوید: سرمای کوچک و سرمای بزرگ، بدون باد و سرما. ضرب المثل «سرما کوچک و سرمای بزرگ، سرد به توپ» نشان می دهد که اصطلاح سرمای بزرگ خورشیدی نیز دوره سرد سال است. به اصطلاح «گرم در سه ولت، سرد در چهار یا نه روز»، سردترین دوره سال «سه نه روز، چهار نه روز» است. شمارش نه تا «نه نه» هشتاد و یک روز شمرد، «نه شکوفه هلو می شکفد»، در این هنگام سرما تمام شده و هوا گرم است.
جشنواره دندان دم
طبق آداب و رسوم چینی ها، به ویژه در مناطق روستایی، در جشن بزرگ سرما، مردم مشغول برداشتن کهنه و درست کردن جدید، ترشی کردن غذاهای سال نو و تهیه کالاهای سال نو هستند. بسیاری از آداب و رسوم و جشن های عامیانه مهم در دوره سرمای بزرگ تا اوایل بهار وجود دارد. مانند جشنواره دم دندان، اجاق قربانی و شب سال نو، گاهی اوقات حتی جشن بهار، بزرگترین جشنواره در چین، نیز در این اصطلاح شمسی است. اصطلاح شمسی سرد بزرگ پر از شادی و لذت است و اصطلاح خورشیدی شاد و آرام است. دندان دم از رسم پرستش دوک زمینی به عنوان «دندان» سرچشمه می گیرد.