رنگ پلی اورتانیک نوع پوشش رایج در حال حاضر است که می توان آن را به پوشش پلی اورتان دو جزئی و پوشش پلی اورتان تک جزئی تقسیم کرد. پوشش های پلی اورتان دو جزئی عموماً از ایزوسیانات و رزین حاوی هیدروکسیل تشکیل شده اند که معمولاً عامل پخت و جزء عامل اصلی نامیده می شود.

فیلم رنگ پلی اورتان سخت، پر از براق، چسبندگی قوی، مقاومت در برابر آب و سایش و مقاومت در برابر خوردگی است. به طور گسترده ای در مبلمان چوبی استفاده می شود و همچنین می توان از آن بر روی سطوح فلزی استفاده کرد. کاستی های آن عمدتاً شامل مشکلاتی مانند تاول زدن مرطوب و گچی شدن لایه رنگ است. مانند رنگ پلی اورتان مشکل زرد شدن را نیز دارد.

انواع مختلفی از این نوع پوشش ها وجود دارد و دامنه کاربرد نیز بسیار گسترده است. با توجه به اجزای مختلف حاوی هیدروکسیل، می توان آن را به پلی اورتان اکریلیک، پلی اورتان آلکید، پلی اورتان پلی استر، پلی اورتان پلی اتر، پلی اورتان اپوکسی و انواع دیگر تقسیم کرد.

به طور کلی دارای خواص مکانیکی خوب، محتوای جامد بالاتر و عملکرد بهتر در تمام جنبه ها هستند. این یک نوع رنگ با چشم انداز توسعه عالی است. زمینه های اصلی کاربرد عبارتند از پوشش های چوبی، پوشش های تعمیر خودرو، پوشش های ضد خوردگی، پوشش های کف، پوشش های الکترونیکی، پوشش های ویژه و غیره. نقطه ضعف آن این است که فرآیند ساخت و ساز پیچیده است، محیط ساخت و ساز بسیار سخت است، و فیلم رنگ. مستعد نقص پوشش های پلی یورتان تک جزئی عمدتاً شامل پوشش های روغن آمونیاکی، پوشش های پلی یورتان مقاوم در برابر رطوبت، پوشش های پلی اورتان بسته و انواع دیگر هستند. دامنه کاربرد به اندازه پوشش های دو جزئی گسترده نیست. عمدتاً برای پوشش های کف، پوشش های ضد خوردگی، پوشش های مواد پیش سیم پیچ و غیره استفاده می شود و عملکرد کلی آن به اندازه پوشش های دو جزئی جامع نیست.